ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Β΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΝΟΤΗΤΑ 16 ΝΙΩΘΩ

ΝΙΩΘΩ, ΘΑ ΠΕΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ,ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ, ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ.

Τα συναισθήματά μας επηρεάζουν, καθορίζουν, διευθύνουν, τη μέρα μας και τη ζωή μας. Σκέφτεστε χιλιάδες πράγματα μέσα σε μία μέρα. Πάρτε ένα λεπτό και κοιτάξτε μέσα σας: Πώς νιώθετε σήμερα, τώρα, τούτο το λεπτό; Και γιατί; Είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσετε μία καινούρια σχέση με τον εαυτό σας και τον εσωτερικό σας συναισθηματικό και ψυχικό κόσμο.

                        

                   

Πώς να ξεκινήσετε τη συναισθηματική εκπαίδευση.

Η καθημερινότητα με τα παιδιά μας παρέχει πάρα πολλές δραστηριότητες που προσφέρονται ιδιαίτερα για "συναισθηματικές κουβέντες". 

Χρησιμοποιείστε τα παραμύθια, τις παιδικές ταινίες, ακόμα και τα παιχνίδια για να ενθαρρύνεται την εξοικείωση με τα συναισθήματα. Διαβάζοντας για παράδειγμα ένα παραμύθι, μπορείτε να διακόψετε την αφήγηση και να ρωτήσετε με ενδιαφέρον "πως λες να αισθάνεται τώρα ο πρωταγωνιστής;" ή "εσύ τί θα έκανες αν ήταν στη θέση του;". Θυμάμαι ακόμα όταν η μητέρα μου με ρώτησε τί νομίζω ότι σκέφτεται ο μολυβένιος στρατιώτης όταν ήταν μέσα στο χάρτινο καραβάκι του πλέοντας στον υπόνομο... 

Τα παιχνίδια επίσης παρέχουν στα παιδιά τη δυνατότητα να χτίσουν ιστορίες που διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον του. Ένα κουκλόσπιτο μπορεί να γίνει η σκηνή πάνω στην οποία θα σας διηγηθεί οικογενειακές ιστορίες και μία ομάδα από κούκλες που πίνουν τσάι μπορεί να ξεκινήσει ζωντανές συζητήσεις: τί λένε; αυτή εδώ μου φαίνεται λιγάκι στεναχωρημένη, τί σκέφτεται; Στα παιδιά αρέσουν πολύ οι ιστορίες και τα σενάρια καθώς δίνουν έκφραση και διέξοδο στη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους.

Συνοπτικά σας παρουσιάζουμε κάποιες ακόμη προτάσεις για την συναισθηματική εκπαίδευση των παιδιών μας:

                                                                    Ο τροχός των συναισθημάτων

Τι νιώθει η Μόνα Λίζα ;

Πίνακες με αντίθετα συναισθήματα

Φοβάμαι όταν...   Λυπάμαι όταν...    Χαίρομαι όταν...   (Συνδυάζουμε  προφορική έκφραση,ζωγραφική και παραγωγή γραπτού λόγου)

                                                                            Το γλαστράκι με τα συναισθήματα

Ζωγραφίζω τα συναισθήματα στα προσωπάκια

Το ζάρι των συναισθημάτων

Πώς αισθάνομαι σήμερα;

Επιτραπέζιο: μαθαίνω να ελέγχω το θυμό μου.

Στόχος του παιχνιδιού είναι να καταλάβουν τα παιδιά γιατί κάποια πράγματα τους προκαλούν θυμό και να μάθουν πως υπάρχουν τρόποι να ηρεμούν όταν κάτι τα εκνευρίζει.

Πριν ξεκινήσετε το παιχνίδι, πείτε στο παιδί σας πως όλοι μας θυμώνουμε μερικές φορές. Κάποια πράγματα μας εκνευρίζουν περισσότερο από κάποια άλλα. Το παιχνίδι θα μάθει στο παιδί σας πως να αναγνωρίζει και να ελέγxει τα αρνητικά του συναισθήματα.

 

Θα χρειαστείτε:

• 1 πιόνι για κάθε παίκτη
• 12 κόκκινες κάρτες (συμπεριφορές που προκαλούν ξεσπάσματα θυμού)
• 12 πράσινες κάρτες (συμπεριφορές που βάζουν τέλος στο θυμό του παιδιού)
• Μάρκες ή τουβλάκια Lego κτλ. (επιβράβευση)
• 1 ζάρι ή και 2 ζάρια (αν θέλετε ένα σύντομο παιχνίδι, παίξτε με 2 ζάρια)

Εκτυπώστε τις κάρτες και το «ταμπλό».

Ανακατέψτε τις κάρτες και χωρίστε τις σε 2 πακέτα κοντά στο «ταμπλό».

 

Οδηγίες

• Οι παίκτες (2 έως 4) βάζουν τα πιόνια τους στην Αφετηρία.
• Ο μικρότερος σε ηλικία παίκτης ξεκινά πρώτος κινώντας το πιόνι του προς τη φορά του ρολογιού.
• Αν τύχει σε πράσινο ερωτηματικό, παίρνει μια «κάρτα ηρεμίας» και την διαβάζει δυνατά (ή την διαβάζετε εσείς). Κάθε φορά που ο παίκτης πέφτει σε πράσινο ερωτηματικό, παίρνει και τρεις μάρκες ή τουβλάκια.
• Αν τύχει σε κόκκινο ερωτηματικό, παίρνει μια κόκκινη «κάρτα θυμού». Αυτό σημαίνει πως έχει θυμώσει. Διαβάστε την κάρτα και αν το παιδί σας πει τι μπορεί να κάνει για να ελέγξει το θυμό του, τότε κερδίζει δύο μάρκες.
• Αν τύχει σε ήλιο, το παιδί πάει 2 βήματα μπροστά!
• Αν τύχει σε βόμβα, χάνει 2 μάρκες!
• Αν τύχει στο κύπελλο, κερδίζει 5 μάρκες!
• Όποιος φτάσει πρώτος στο Τέλος, παίρνει 3 ακόμη μάρκες.
• Νικητής είναι ο παίκτης με τις περισσότερες μάρκες!

Συνέχεια παιχνιδιού

Μόλις τελειώσετε, ζητήστε από κάθε παιδί να σας περιγράψει 5 πράγματα που το θυμώνουν. Ρωτήστε το παιδί τι μπορεί να κάνει για να ηρεμήσει σε κάθε μία από αυτές τις καταστάσεις!

 

Μην ξεχνάτε

Αν το παιδί κουραστεί, μην το πιέσετε να συνεχίσει το παιχνίδι. Στόχος είναι να ενισχύσετε την αντίληψη ενός συναισθήματος. Συνεχίστε το παιχνίδι για όση ώρα το παιδί διασκεδάζει!

                                               

Εξαιρετικά video που συνοδεύονται από εικόνα ,λογοτεχνικό κείμενο και υπέροχη μουσική, θα μπορέσετε να δείτε ,αλλά και να αξιοποιήσετε για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών σας,αφού κάνετε κλικ στους δύο συνδέσμους που ακολουθούν.

 ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ - Μ. ΧΑΤΖΙΔΑΚΗΣ

ΝΑ ΖΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ-ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΜΕ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
(Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα ακόλουθα βιβλία στα πλαίσια της φιλαναγνωσίας και ενθαρρύνοντας την εξοικείωση των παιδιών με τα συναισθήματα)

Γ. Σεφέρης: Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά, εκδ. Ερμής, 1992
• Οδ. Ελύτης: Η ποδηλάτισσα, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1991
• Ά. Ζέη: Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων, εκδ. Κέδρος, 1997
• Ζ. Σαραμάγκου: Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου, εκδ. Καστανιώτη, 2006
• Z. Zιονό: O άνθρωπος που φύτευε δέντρα, εκδ. Παπαδόπουλος, 2001
• Ού. Σέφλερ: Ο άνθρωπος με την κόκκινη μύτη, εκδ. Μίνωας, 1995
• Κ. Κέιβ: Το Κάτι ‘Άλλο, εκδ. Πατάκη, 1997
• Μ. Κοντολέων: Ελίτσα ή Παπαρούνα, εκδ. Άγκυρα, 2009
• Χρ. Μπουλώτης: Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2009
• Φ. Φραγκούλη: Οι Άγγελοι των κοχυλιών, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2003
• Μ. Έντε: Ο Ρίνος Σβερκοχοντρίνος, εκδ. Πατάκη, 2000
• Α. Βαρελά: Τα παπουτσάκια που λένε παραμύθια, εκδ. Άγκυρα, 1999
• Ζ. Βαλάση: Το ψηλότερο μπαλκόνι του κόσμου, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2006
• Αλ. Κυριτσόπουλος: Μία + 5 Καρυάτιδες, εκδ. Κέδρος, 2007
• Λ. Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου: Εφτά κόκκινες κλωστές, εκδ. Πατάκη, 1996
• Ε. Μακ Ντόναλντ: Ο μικρός κάστορας και η ηχώ, εκδ. Ρώσση, 1990
• Ευγ. Τριβιζάς: Ο πόλεμος των Ούφρων και των Τζούφρων, εκδ. Μίνωας, 2006
• Ευγ. Φακίνου: Ξύπνα Ντενεκεδούπολη, εκδ. Καστανιώτη, 1997
• Σ. Μακ Μπράτνεϋ: Μάντεψε πόσο σ’ αγαπώ, εκδ. Παπαδόπουλος, 1996
• Τζ. Ντι Πενάρ: Ο λύκος ξαναγύρισε, εκδ. Παπαδόπουλος, 1995
• Σ. Ζαραμπούκα: Φυσικά σ΄αγαπώ!, εκδ. Κέδρος, 2008
• Μ. Λοΐζου: Το μικρό παιδάκι τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς του να συναντήσει την αγάπη, εκδ. Πατάκη, 2001
• Ελ. Μαντέλου: Η Περιπέτεια κρυμμένη στις σελίδες, εκδ. Πατάκη, 2005
• Ντ. Μακ Κι: Έλμερ, ο παρδαλός ελέφαντας, εκδ. Πατάκη, 1996
• Λ. Ψαραύτη: Το τσίρκο και ο νάνος Γολιάθ, εκδ. Πατάκη, 1997
• Ντέμπι Λιόρι: Θα σ’ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει, εκδ. Πατάκη, 1999
• Τ. Τσιλιμένη: Ο κύριος Μπου, εκδ. Δίπτυχο, 2008
• Ζ. Λάουμπε: Ο παππούς πετάει, εκδ. Κάστωρ, 2000
• Φ. Νικολούδη: Το χαρούμενο λιβάδι, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2000
• Β. Ηλιόπουλος: Κι οι ιστορίες μεταναστεύουν, εκδ. Πατάκη, 2009
• Π. Βασιλάκη: Ο γίγαντας Πανσές και η Φεγγαρένια, εκδ. Πατάκη, 1998
• Αλ. Μητσιάλη: Η νύχτα των πυγολαμπίδων, εκδ. Πατάκη, 2009
• Μ. Καρακώστα: Τα αστέρια που ζήλευαν, εκδ. Πατάκη, 1999
• Ζ.-Λ. Φρομεντάλ: 365 πιγκουίνοι, εκδ. Ηλίβατον, 2008
• Αύγ. Κόπις: Τα ανθρωπάκια με τα κόκκινα, εκδ. Άμμος, 1990
• Αμ. Μιχαλοπούλου: Ο Ισίδωρος και ο ναυαγός, εκδ. Πατάκη, 2008
• Β. Μώραλη: Η βροχή των αστεριών, εκδ. Modern Times, 2008
• Σ. Ακάς: Οι αρκούδες Γκρίζλυ, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 1996
• Κ. Δημητριάδου: Η Αρήτη της ροδιάς, εκδ. Λιβάνη, 2009
• Φρ. Αλεξοπούλου: Φίλοι; Φως φανάρι, εκδ. Παπαδόπουλος, 2005
• Τ. Αποστολίδης-Κ. Βουτσάς: Οι μύθοι του Αισώπου σε κόμικς, εκδ. Μεταίχμιο, 2006
• Ει. Μάρρα: Το μυστικό τραγούδι της Μάτας, εκδ. Κέδρος, 1987, εκδ. Πατάκη, 2004
• Β. Μάστορη: Πού πήγε το φεγγάρι απόψε;, εκδ. Πατάκη, 1996
• Μ. Ντεκάστρο: Στο Μουσείο, εκδ. Παπαδόπουλος, 2007
• Πωλ Τζέρατυ: Το μεγάλο πράσινο δάσος, εκδ. Ρώσση, 1995
• Τζ. Τασάκου: Τα ξύλινα παπούτσια της Ξανθής, εκδ. Παπαδόπουλος, 2006
• Μ. Στεφανίδης: Το πονεμένο αηδόνι, εκδ. Σίγμα, 2000
• Γ. Μ. Μαρίνος: Αχ! Ειρήνη, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1989
• Φ. Χατόγλου: Καλημέρα Ειρήνη, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, 1998
• Σ. Μαντουβάλου: Η Χιονάνη και οι Επτά Νάτοι, εκδ. Νίκας/Ελληνική Παιδεία, 2005
• Μπ. Ρόζεν-Μ. Τσίτας: Μη φεύγεις, εκδ. Ψυχογιός, 2009
• Ου. Έκο: Οι τρεις κοσμοναύτες, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2004
• Eun Ju Kim: Γιατί να είμαι τόσο μικρός;, εκδ. Ζεβρόδειλος, 2001
• Μ. Μπλαζεγιόφσκι: Τα φιλαράκια, εκδ. Κάστωρ, 2002
• Ρ. Ρώσση-Ζαϊρη: Το παιδί που βρήκε ένα αστέρι, εκδ. Μεταίχμιο, 2009
• Μ. Αγγελίδου: Ελληνική Μυθολογία-Πώς ξεκίνησε ο κόσμος, εκδ. Παπαδόπουλος, 2006
• Ρ. Μάρσαλ: Μισώ το διάβασμα, εκδ. Κάστωρ, 2001
• Ερίκ Μπατού: Νίνο, ο μικρός κλόουν, εκδ. Μεταίχμιο, 2004
• Σ. Παράσχου: Δεν υπάρχουν δράκοι, σου λέω, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2001
• Γ. Πατεράκη: Η δαντελένια σκούπα της γιαγιάς, εκδ. Δωρικός, 1992
• Φ. Μανδηλαράς: Τα τρελομπαλάκια, εκδ. Πατάκη, 2008
• Ντ. Παπαλιού: Όταν η Έλλη έγινε αόρατη, εκδ. Παπαδόπουλος, 2009
• Φ. Δενδρινού: Το Σπίτι, εκδ. Εν Πλω, 2010
• Ντ. Χατζηνικολάου: Ταξιδεύω με τα παραμύθια, εκδ. Μίλητος, 2003
• Ανέτ Σουόμποντα: Διακοπές στην Κολολουλού, εκδ. Αερόστατο, 2008
• Μ. Αυτζής: Θέλω μόνο να παίξω μαζί σου, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2004
• Θ. Χορτιάτη: Παιχνιδόλεξα, εκδ. Κέδρος, 1996
• Ε. Τορόση: Κουμπότρυπες κι ελέφαντες, εκδ. Πατάκη, 1998
• Ε. Τσιάλτα: Η γιαγιά μου η μάγισσα, εκδ. Πατάκη, 1996
• Κ. Μάγος: Το μακρύ ταξίδι του Αιμίλιου, εκδ. Πατάκη, 2010
• Πιέρ Λορί: Το βιβλίο που πετάει, εκδ. Μεταίχμιο, 2009
• Κ. Γουόλτερς: Ο μαγικός χιονάνθρωπος, εκδ. Άγκυρα, 2009
• Α. Πιπίνη: Ο Ευγένιος και ο ιερός πάπυρος, εκδ. Μεταίχμιο, 2010
• Ν. Παναγιωτόπουλος: Ο ιπποπότης και η νεραϊγελάδα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2009
• Amelie Cantin: Ο πειρατής κόλλησε γρίπη, εκδ. 2002

   πηγές: http://kaluterizoi.blogspot.gr/2011/03/blog-post_18.html      http://hartaetoi.wordpress.com/tag/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B7%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%BF/
http://merkouriosaytzis.psichogios.gr/2011/06/blog-post.html
http://twinblog.etwinning.net/61709/posts/?BZASCQBTBQDSCZ
http://www.logosepikinonia.gr/gr/el/articles/epitrapezio-mathaino-na-elegxo-to-thymo-moy

Ο ΜΑΗΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

ΜΑΗ ΜΟΥ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΜΗΝΑ ...

Σύμβολο της άνοιξης, μήνας των λουλουδιών και της φύσης.  Πρώτη φροντίδα του λαού για την Πρωτομαγιά ,το φτιάξιμο του μαγιάτικου στεφανιού.Τους Μάηδες, στεφάνια πλεγμένα με λουλούδια και στάχυα , δεμένα με κόκκινη κορδέλα και κρεμασμένα στην πόρτα ή το παράθυρο, για να ακουμπάνε το σπίτι και να του δίνουν δύναμη, τους έφτιαχναν την 1η του Μάη και τους έκαιγαν στις 24 Ιουνίου, στις φωτιές του Άη Γιάννη.

  Η φυσιογνωμία του Μάη στη λαϊκή αντίληψη είναι δίσημη: Συνυπάρχει σε αυτήν το καλό και το κακό, η αναγέννηση και ο θάνατος.  

Ο πέμπτος μήνας του χρόνου και τρίτος μήνας της Άνοιξης, πήρε το όνομά του από την αρχαία ρωμαϊκή θεότητα MAJA(Μάγια) που προέρχεται από την αρχαιελληνική λέξη Μαία και σημαίνει τροφός, μητέρα και μάνα του ταχυδρόμου των Θεών Ερμή. Συνεπώς ως θεότητα η Μαία συμβόλιζε τη γονιμότητα της γης. Τη Μάγια τιμούσαν οι Ρωμαίοι την πρωτομαγιά με ειδικές γιορτές και θυσίες χοιριδίων στο βωμό της. 

Η γιορτή όμως της Άνοιξης, η αρχαία Πρωτομαγιά, πήρε σιγά-σιγά κι επίσημη μορφή. Από τις παλαιότερες γιορτές δημιουργήθηκαν τα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών. Αυτή ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή των άνθεων των Ελλήνων. Καθιερώθηκε πρώτα στην Αθήνα, όπου με μεγαλοπρέπεια βάδιζαν προς τα ιερά πομπές με κανηφόρες, που έφερναν άνθη. Έπειτα τα Ανθεστήρια διαδόθηκαν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και πήραν πανελλήνια μορφή. Αργότερα, με το πέρασμα των αιώνων, η αρχική έννοια της Πρωτομαγιάς χάθηκε και τα έθιμα επιβίωσαν απλώς, ως λαϊκές γιορτές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται περιφορά δέντρων, πράσινων κλαδιών ή στεφάνων με λουλούδια, ανακήρυξη του βασιλιά ή της βασίλισσας του Μάη, χορό γύρω από ένα δέντρο ή ένα στολισμένο κοντάρι.

Πρόκειται για μία από τις ελάχιστες γιορτές χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο που έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα, με εκδηλώσεις που απαντώνται, στο Λαϊκό πολιτισμό πολλών ευρωπαϊκών λαών. Στη Σουηδία πχ, την Πρωτομαγιά οι χωρικοί μαζεύουν πράσινα κλαδιά που τα αναρτούν στα σπίτια τους, ενώ τραγουδούν άσματα που μιλούν για ευφορία και ευτυχία. Σε χωριά της Γερμανίας , την Πρωτομαγιά, ένα κλαδί στολισμένο με ταινίες τοποθετείται στην κεντρική πλατεία και γύρω του στήνονται ξέφρενοι χωροί. Ακόμη εκλέγουν το πιο όμορφο κορίτσι του χωριού βασίλισσα του Μάη και το ντύνουν με κάτασπρο φόρεμα.

Κενρτικός πυρήνας του εορτασμού της Πρωτομαγιάς σε όλους τους πολιτισμούς ήταν η ανθρώπινη χαρά για την Άνοιξη. Τόπος εορτασμού λοιπόν ήταν η εξοχή.

Η αναγέννηση της φύσης στον Ελληνικό λαϊκό βίο συμβολιζόταν με διάφορα έθιμα: “Το μαγιόξυλο” στην Κέρκυρα (κορμός τρυφερού κυπαρισσιού, στολισμένος με άνθη και ένα στεφάνι, περιφερόταν από νέους στους δρόμους της πόλης), το “Μαγιόπουλο” στο Βόλο (παιδί που ενσάρκωνε το Μάη, στολισμένο με λουλούδια, συνοδευόταν στην περιπλάνησή του στους δρόμους από χωρό προσωπιδοφόρων  που τραγουδούσε μαγιάτικα τραγούδια), Τη Ναύπακτο (όπου το παιδί συνόδευαν γέροι φουστανελάδες) και την Αγόγιανη, την “Πιπεριά”, στην Εύβοια (ένας άντρας ντυμένος με λουλούδια και κλαδιά ελιάς, καρυδιάς και άλλων δέντρων συμβόλιζε τη δύναμη της βλάστησης και βρεχόταν με νερό σε κάθε σπίτι ), Το “Ζαφείρη” στο Ζαγόρι της Ηπείρου (ένα παιδί προσποιούνταν το νεκρό, ξαπλωμένο στο χλωρό χορτάρι, για να το ράνουν με λουλούδια τα νεαρά κορίτσια μέχρις ότου το καλέσουν να αναστηθεί και να τρέξουν όλοι μαζί τραγουδώντας στα χωράφια)

Στα Μεσόγεια, το μαγιάτικο στεφάνι κρεμιόταν στα βαρέλια με το κρασί. Στην Πάργα τα παιδιά, στεφανωμένα με λουλούδια και κρατώντας μεγάλα κλαδιά με άνθη πορτοκλαιάς, τραγουδούσαν από σπίτι σε σπίτι το Μάη. Στη Λήμνο, συνήθιζαν να κυλιούνται τη μέρα αυτή στο χορτάρι για να πάρουν τη δροσιά του.

Την παραμονή της Πρωτομαγιάς στα Μέγαρα η νύφη έστελνε το στεφάνι με μια πίτα στολισμένη με λουλούδια και ένα καλάθι με τα κουλούρια του Μάη. Μια άλλη δοξασία σχετική με το Μάη αναφέρεται στο πρωινό νερό και την πρωινή του δροσιά, που έχει εξαγνιστική και ανανεωτική δύναμη. Σε πολλά νησιά του Αιγαίου, τη μέρα της Πρωτομαγιάς, τα κορίτσια σηκώνονταν την αυγή και έπαιρναν μαζί τους τα λουλούδια που είχαν μαζέψει από την παραμονή και πήγαιναν στα πηγάδια να φέορν το “αμίλητο νερό”. Δηλαδή το κουβαλούσαν χωρίς να μιλήσουν καθόλου. Όταν το έφερναν στο σπίτι πλένονταν όλοι με αυτό. Ύστερα μοίραζαν γλύκισμα για “Να περάσει γλυκός ο Μάης”. Και αυτό για να γλιτώσουν όλοι από τις κακές ώρες. Μάλιστα μια κατάρα έλεγε: “Η ώρα του Μάη να μη σε εύρει”. Η αρραβωνιασμένη κόρη έφερνε το αμίλητο νερό στο σπίτι της πεθεράς , για να ανταμοιφθεί από αυτή με φλουριά ππερασμένα σε μεταξωτή κορδέλα ή σε χρυσή κλωστή.(Κάντζου, 2006)

Ο Λαός μας σχετίζοντας παρετυμολογικά το όνομα του Μαγιού με τα μάγια, τον θεωρεί μαγεμένο. Από ‘κει προέρχονται και οι προλήψεις ότι “τον Μάη παντρεύονται μόνο οι Γάϊδαροι” και “όποιος παντρευτεί το Μάη κακαποδομένος πάει”. Αντίθετα , “όποιος γεννηθεί το Μάη δεν τον πιάνουνε τα μάγια”.

Σα μαγεμένος μήνας λοιπόν πρέπει να εξαγνιστεί, να αποτραπούν τα μάγια του, αλλά και οι ξαφνικές βροχές που μπορεί να καταστρέψουν όλη τη σοδειά αφού όλα είναι αυτή τη στιγμή ανθισμένα. Μόνο στον “καταραμένο τόπο το μήνα Μάη βρέχει”.

Η σύγκριση με τον Απρίλιο είναι αναπόφευκτη αφού” ο Μάης έχει τ’όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια” αλλά και η διαπίστωση ότι “Απρίλης, Μάης, κοντά το θέρος”.Γι αυτό ο λαός τον λέει Καλομηνά και Πενταδείλινο, γιατί έχει μεγαλώσει η μέρα και επειδή το δειλινό διαρκούσε παραπάνω, οι άνθρωποι έτρωγαν και πέμπτο γεύμα. Γενικά στο Μάϊο δίνονται ονομασίες από την ανοιξιάτικη φύση: Πράσινος, Κερασάρης, Τριανταφυλλάς, Λούλουδος.

Ο Μάης θέλει προσοχή ακόμα και στη διατροφή “Το Μάη μάραθο μην τρως, αν είσαι και γιατρός” λένε στην Κρήτη γιατί πιστεύουν ότι πάνε τα φίδια στα μάραθα κι αφήνουν το φαρμάκι τους. Επίσης το κρασί πρέπει από εδώ και πέρα να πίνεται νερωμένο γιατί είναι οπρώτος μήνας που δεν έχει “ρο” στο όνομά του και “Μήνας που δεν έχει ρο, το κρασί θέλει νερό”.

Ο ΜάΙος συνδέεται με το Βυζάντιο με τρεις ημερομηνίες σταθμούς: Στις 11 Μαϊου η Εκκλησία γιορτάζει “τα γενέθλια” τα εγκαίνια της Κωνσταντινουπόλεως, στις 21 τιμά τη μνήμη του ιδρυτή της και στις 29 θρηνεί την άλωσή της.

Η Εκκλησία μας τιμά στις 8 τη μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Είναι ο Ιωάννης ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, αυτός που έγραψε το τέταρτο ευαγγέλιο και την αποκάλυψη. Στην κεντρική Ελλάδα “κρατούν την αργία” του Αγίου που τον λένε και “Χαλαζία” γιατί αλλιώς στέλνει το χαλάζι και καταστρέφει τα σπαρτά.

Η γιορτή του μεγάλου Κωνσταντίνου και της μητέρας του Ελένης στις 21, γιορτάζεται με λαμπρότητα σε όλη την Ελλάδα. στη Βόρεια Ελλάδα τελούνται τα Αναστενάρια μια από τις πιο χαρακτηριστικές και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις της λαϊκής λατρείας. Στο τελετουργικό τους περιλαμβάνονται εκστατικοί χοροί, πομπικές περιφορές εικονισμάτων, αρχαιότροπη θυσία ζώου, χρήση αγιάσματος και εντυπωσιακή πυροβασία των τελεστών Αναστενάρηδων.

Της Αναλήψεως, υπάρχει έθιμο να παίρνουν από το βυθό μια πέτρα καλυμμένη με πρασινάδα, τη “μαλλιαρή”, και να τη φέρνουν σπίτι για υγεία και ευτυχία. Η Ανάληψη είναι και για τους κτηνοτρόφους μεγάλη γιορτή. Για να μην “αναληφθεί” το γάλα των ζώων, βάζουν πάνω από το δοχείο που αρμέγουν γαλατσίδα “για το κακό μάτι”. Γενικά ο λαός μας πιστεύει ότι της Αναλήψεως, τα μεσάνυχτα, ανοίγουν οι ουρανοί και όποιος έχει καθαρή καρδιά μπορεί να δει το Χριστό.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΗ

(Κάνοντας κλικ στον παραπάνω σύνδεσμο θα ακούσετε ένα όμορφο τραγούδι για το Μάη.)

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η Πρωτομαγιά δεν είναι μέρα των λουλουδιών και της φύσης μόνο , αλλά και των εργατών. Στις αρχές Μαϊου του 1886 οι εργάτες στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής άρχισαν κινητοποιήσεις με κύριο σκοπό την καθιέρωση του οκταώρου στην εργασία. Οργανώθηκαν, έκαναν απεργίες και διαδηλώσεις με το σύνθημα “8 ώρες εργασία, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνος”.

Κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης στην πλατεία Χευμάρκετ του Σικάγο, μια βόμβα έσκασε ανάμεσα στο πλήθος. Ακολούθησαν πυροβολισμοί και πανικός. Έντεκα άτομα βρήκαν το θάνατο και πολλοί τραυματίστηκαν.

Έπειτα από τρία χρόνια, δηλαδή το 1889, η Πρωτομαγιά αναγνωρίστηκε ως διεθνής εργατική γιορτή, σε ανάμνηση εκείνης της απεργίας. Σήμερα σε περισσότερες από 100 χώρες σε όλον τον κόσμο είναι επίσημη αργία. Αυτή τη μέρα χιλιάδες εργαζόμενοι στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη του κόσμου οργανώνουν πορείες. Ωστόσο, στις ΗΠΑ δε συμβαίνει κάτι ανάλογο. Εκεί γιορτάζουν την ημέρα των εργατών την πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου.

 Καλή Πρωτομαγιά ! Και μην ξεχνάτε ότι η πρώτη Μαϊου είναι η παγκόσμια η μέρα γέλιου. Γελάστε λοιπόν άφοβα, όσο ακόμα μπορείτε!

Πηγές για το κείμενο:

Ημερολόγιο 2010: Ε, ρε γλέντια, επιμέλεια Γιώργος Παυριανός, εκδόσεις εφημερίδα τα “Νέα”, Αθήνα 2009-2010.

http://hartaetoi.wordpress.com/category/%CE%AE%CE%B8%CE%B7-%CE%AD%CE%B8%CE%B9%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/

www.epirus-ellas.gr/2012/04/o_30.html‎

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

ΜΑΝΟΥΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!

Η γιορτή της μητέρας ή ημέρα της μητέρας είναι κινητή εορτή προς τιμήν της μητέρας και γιορτάζεται κάθε χρόνο την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη.
                                  

Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.

Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στηΘεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.

Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η"Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα

Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη τουΑμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής.Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.

Η μητέρα είναι για όλους μας ένα πρόσωπο ιδιαίτερο και μοναδικό. Η  παρουσία της σημαδεύει και σηματοδοτεί την ύπαρξή μας σε όλη τη διάρκεια τη ζωής μας. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα ακόλουθα λόγια:

ΠΑΟΥΛΟ ΚΟΕΛΟ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ

Η ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

(Κάντε δεξί κλικ στους παραπάνω συνδέσμους για να διαβάσετε δύο εξαιρετικά συγκινητικές ιστορίες , που αφορούν  την απέραντη  αγάπη των  μητέρων όλου του κόσμου.)

Αν θέλετε να δείτε περισσότερα λογοτεχνικά κείμενα και ποιήματα σχετικά με τη μητέρα κάντε κλικ στον σύνδεσμο που ακολουθεί:

Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Ανάγνωση και επεξεργασία βιβλίου

Προτείνουμε το βιβλίο «Θα σ’ αγαπώ ό,τι κι αν γίνει» Debi Gliori, εκδ. Πατάκη, το οποίο μιλάει για την σταθερή και άσπονδη αγάπη της μητέρας προς το παιδί της, που δε χάνεται ό,τι κι αν γίνει , ακόμη κι όταν έρθει η στιγμή εκείνη που δε θα είναι πια δίπλα του. Η αγάπη της μητέρας είναι σαν ένα αστέρι που θα λάμπει και θα φωτίζει τη ζωή του παιδιού της για πάντα.

Στη συνέχεια σας προτείνουμε μερικές ιδέες για κατασκευές σχετικές με τη γιορτή της μητέρας:

ΠΗΓΕΣ:http://sirrakiotis.blogspot.gr/2011/05/blog-post_08.html

              http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82